Należyta staranność w zakresie praw człowieka w celu zapewnienia zgodności z CSDD

W poprzednim artykule przyjrzeliśmy się Wytycznym ONZ dotyczącym biznesu i praw człowieka oraz temu, w jaki sposób służą one celom dyrektywy w sprawie należytej staranności w zakresie zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw (CSDD). W tym artykule podsumowujemy zalecenia dotyczące ustanowienia procesu należytej staranności w zakresie praw człowieka w oparciu o wytyczne OECD dotyczące należytej staranności w zakresie odpowiedzialnego prowadzenia działalności gospodarczej.
Wytyczne OECD zalecają sześć podstawowych kroków w zakresie należytej staranności w zakresie praw człowieka:

‍
1. Włączenie odpowiedzialnego postępowania w biznesie do polityk i systemów zarządzania

‍
Na szczycie organizacji powinien znajdować się nadrzędny system zarządzania, który zapewnia istnienie polityk lub procedur mających na celu wykrywanie, łagodzenie i naprawianie zagrożeń lub naruszeń praw człowieka. Zasadą tego kroku jest przede wszystkim zapobieganie, aby uniknąć prawdopodobieństwa wystąpienia ryzyka poprzez przyjęcie odpowiedzialnych praktyk biznesowych.
Jak to wygląda? Firmy powinny posiadać pisemne polityki, które potwierdzają zaangażowanie w przestrzeganie praw człowieka. Na przykład, wiele firm ma oświadczenie o zerowej tolerancji lub politykę przeciwdziałania nękaniu lub dyskryminacji, lub dowolną inną politykę pracy związaną z warunkami pracy i zatrudnienia. Polityki te można rozszerzyć na umowy z partnerami i dostawcami, aby zapewnić stosowanie tych samych standardów w łańcuchu wartości.
Przypisanie odpowiedzialności za egzekwowanie polityk w zakresie praw człowieka zapewnia ich stosowanie. Może to polegać na włączeniu wskaźników KPI związanych z prawami człowieka do ocen wyników kierownictwa i struktur wynagrodzeń. Szkolenie w zakresie wdrażania polityki może być również potrzebne jako komunikacja wzdłuż łańcucha wartości.

‍
2. Identyfikacja i ocena rzeczywistego i potencjalnego negatywnego wpływu związanego z działalnością, produktami lub usługami przedsiębiorstwa.

‍
Na tym etapie przydatne jest kompleksowe mapowanie działalności biznesowej w celu zidentyfikowania wpływu na prawa człowieka. Krok ten obejmuje również ustalenie priorytetów najważniejszych kwestii w oparciu o prawdopodobieństwo i dotkliwość. Na tym etapie ważne jest, aby skonsultować się z interesariuszami i pamiętać o ponownym przeprowadzeniu identyfikacji ryzyka, gdy nastąpi znacząca zmiana w działalności, lokalizacji lub relacjach biznesowych.
Wytyczne OECD wyraźnie zalecają, aby ocena określała, czy przedsiębiorstwo jest przyczyną wpływu, przyczyniło się do wpływu lub jest powiązane z wpływem poprzez swoje relacje biznesowe. Te rozróżnienia są ważne dla następnej identyfikacji działań łagodzących.

‍
3. Zaprzestanie, zapobieganie i łagodzenie negatywnych skutków

‍
Podejście polegające na zaprzestaniu, zapobieganiu i łagodzeniu skutków zaleca zaprzestanie działań, które powodują lub przyczyniają się do negatywnych skutków, a następnie opracowanie polityk lub planów, które zapobiegają i łagodzą przyszłe skutki. Natychmiastowe zaprzestanie działalności może być niepraktyczne, jeśli działalność generuje znaczną część przychodów firmy. W przypadkach, w których ryzyko nie jest
od razu krytyczne, można zastosować ramy czasowe w celu stopniowego zaprzestania działalności lub stopniowej poprawy warunków. Należy również wziąć pod uwagę wpływ zaprzestania działalności na interesariuszy, a zasady dotyczące wycofywania się z partnerów biznesowych lub dostawców naruszających zasady firmy powinny być jasno określone w ustaleniach umownych.

‍
4. Śledzenie wdrożenia i wyników

‍
Aby zapobiec stronniczości, konsultacje zewnętrzne mogą być wykorzystywane do śledzenia i monitorowania wyników w zakresie praw człowieka. W ramach należytej staranności w zakresie praw człowieka szczególnie przydatne jest posiadanie skutecznego mechanizmu rozpatrywania skarg, który jest bezstronny, gwarantuje anonimowość, zapewnia podjęcie działań i jest dostępny dla interesariuszy. Powinien on stanowić część szerszego, okresowego procesu angażowania interesariuszy.

‍
5. Informowanie o sposobie uwzględniania wpływu

‍
Komunikacja wewnętrzna i z interesariuszami powinna rozpoczynać się od polityk i działań, do których się zobowiązałeś, i informować o wynikach podjętych polityk i działań. Każda komunikacja powinna być dostępna dla docelowych odbiorców, z opcją wielu linii komunikacji z interesariuszami.
‍

6. Zapewnienie lub współpraca w zakresie środków zaradczych w stosownych przypadkach

‍
W przypadku stwierdzenia naruszeń w wyniku działalności spółki lub jej relacji biznesowych, należy wdrożyć środki naprawcze zgodnie z polityką. Działania naprawcze mogą mieć formę rekompensaty finansowej lub niefinansowej, przeprosin, restytucji lub rehabilitacji. Wobec sprawców naruszeń można zastosować sankcje karne i wdrożyć środki zapobiegawcze w przyszłości. Rozsądnie byłoby opracować procedurę naprawczą prowadzoną przez neutralną stronę trzecią w przypadku jakichkolwiek sporów.

‍